Wareniki to ukraiński odpowiednik naszych polskich pierogów. Podobnie jak u nas, są na słodko i na wytrwanie. Będąc we Lwowie spotkałam się z pierogami z ziemniakami. I takim przepisem, inspirowanym tymi pierogami dzisiaj się z Wami podzielę.
(więcej…)
Pierogi z wędzonymi śliwkami i kaszą pęczak to danie słodko-słone. Bardzo lubię takie smaki. Wędzone śliwki z kaszą pęczak i majerankiem to połączenie oryginalne, ale bardzo smaczne. Świetnie odnajdą się na wigilijnym i świątecznym stole. Amatorzy pogranicznych smaków będą zadowoleni.
(więcej…)
Kuchnia regionalna urzeka swoją prostotą. Wiele przepisów przykrywa coraz większa warstwa kurzu, giną w szufladach naszych babć, zapomniane śpią w skansenach. A szkoda, bo w tych recepturach można znaleźć dużo historii, dużo polskich smaków. Soczewiaki sejneńskie to spore, pieczone pierogi z ciasta ziemniaczanego. Bardzo proste, z niewyszukanymi składnikami. Przyrządza się je także w wersji z ciastem drożdżowym i różnymi farszami np. kiszoną kapustą (kakory litewskie). Soczewiaki to danie z pogranicza kultur polskiej i litewskiej, która nawzajem się przenikając włączyła to typowo, litewskie danie do polskiej kuchni. Niełatwe warunki, ciężka praca sprawiały, że Litwini i Polacy mieszkający w okolicach Sejn jadali tłusto, często ziemniaki i soczewicę. Soczewiaki są najlepsze świeże, jeszcze ciepłe. (więcej…)
Chinakli to danie i dobro narodowe, z którego Gruzini są bardzo dumni. Chinkali, khinkali (ხინკალი) to dość duże pierogi, kołduny wypełnione mięsem, ale też spotyka się takie z grzybami, serem czy ziemniakami. Mają charakterystyczny kształt sakiewki ułatwiający jedzenie (chinkali je się tylko i wyłącznie rękami). Chinkali, szczególnie te z mięsem, mają w środku odrobinę gorącego rosołu, są więc bardzo soczyste. Kształt tych pierogów składa się na kilkanaście a nawet kilkadziesiąt zakładek oraz końcówkę, której się nie zjada. (więcej…)
